< Terug

De dikke danseres
Marita en haar moeder wonen een tijdje in Nederland. Marita gaat naar school, ze krijgt vriendjes en vriendinnetjes. Ze kan al behoorlijk Nederlands praten. Haar moeder gaat ook naar school om Nederlands te leren. Maar die leert veel minder snel dan Marita. Haar moeder is zwanger en Marita wil graag danseres worden. Ze besluit dat ze zelf nooit moeder wordt, want een danseres met een dikke buik, dat kan toch niet! Maar ze is wel blij met haar nieuwe zusje en ook met haar vriendjes uit de wijk.



‘Wil jij ook?’ vraagt hij aan Jamila.
Jamila schudt haar hoofd. ‘Varkens zijn vies,’ zegt ze.
‘Vies?’ vraagt de man verbaasd. ‘Vind jij Dikkie vies?’
‘Ik mag geen varkensvlees eten,’ zegt Jamila.
‘Want varkens zijn vies.’
‘Je hoeft hem ook niet op te eten,’ zegt de man.
‘Hij is heel lief,’ zegt Marita.
‘Kom maar,’ zegt de man.
Jamila doet aarzelend een stapje naar voren.
Dan pakt de man haar op en zet haar naast het varken.
Jamila kijkt naar Marita.
‘Doe maar,’ zegt Marita.
Jamila legt voorzichtig haar hand op Dikkies rug.
‘Zie je,’ zegt de man. ‘Daar is toch niets vies aan.’
‘Nee,’ zegt Jamila. ‘Mag ik er nu weer uit?’



Joke Linders in Algemeen Dagblad: Een gezellig en uiterst leesbaar boek.

 
© de ontwerpster