< Terug

Het huis van oma
De oma van Maloe is dood. En nu moet haar huis helemaal leeg, want het wordt verkocht. Samen met haar vader gaat Maloe vaak naar oma’s huis. Dan komen de herinneringen aan oma weer boven. Langzaam maar zeker krijgt ze antwoord op de vragen die oma’s dood oproepen. Was oma wel zo lief? Wat moet er met haar spullen gebeuren? De knopenpot, oma’s schoenen, het Mariabeeld en het wespennest? En waarom wil de vader van Maloe niet meer in oma’s huis en oma’s dorp wonen?



Alles gaat voorbij. Heel lang geleden was ik één jaar. Maar
dat ging voorbij, ik werd twee. Nu ben ik elf jaar, maar dat
gaat ook voorbij: over acht maanden word ik twaalf.
Soms is het fijn als je weet dat iets voorbij gaat.
Bijvoorbeeld als ik in een auto zit en misselijk word.
Dan ben ik blij als ik eruit kan. Of als ik naar de tandarts moet.
Of als de kapper mijn haar te kort heeft geknipt. Het gaat voorbij, denk ik dan maar, het groeit wel weer aan.
Als je wilt dat iets voorbijgaat, gaat het juist heel langzaam.
Dingen die fijn of goed zijn, gaan snel. Maar alles, ALLES, gaat voorbij.
Ooit zal ik niet meer bij mijn vader en moeder wonen.
Ooit...
Ik wil er niet te veel aan denken, maar soms gaat het vanzelf.
Omdat ik weet dat alles voorbijgaat.
Mijn moeder vindt dat ik niet zo moet denken, omdat voor kinderen het leven nog maar net is begonnen.
Daar ben ik het niet mee eens, want mijn leven is allang begonnen.
Ik leef langer dan ik me herinner, en in mijn leven is al heel veel voorbijgegaan.



Uit dagblad Trouw: Dat thema - volwassen worden - maakt ‘Het huis van oma’ tot meer dan een roman over rouw. Alle kinderen die beginnen te puberen kunnen er iets van zichzelf in terugvinden.

Uit NRC Handelsblad: Het huis van oma is wat het is: een mooi plakje leven, zorgvuldig afgesneden.

 
© de ontwerpster