< Terug

Nacht

Heeft opa zijn hele leven lang iets verzwegen? Iets wat oma en Karens moeder ook niet weten? Karen wil opa steunen in de laatste fase van zijn leven. Hij is niet voor niets haar ‘opapa’. Samen met Mark, haar neef en vriend, ontdekt ze het verdrietige geheim dat opa met zich meedraagt. En op een nacht neemt opa zijn kleindochter mee terug in de tijd...



‘Ik hoor wat,’ zei opa. ‘Snel, we moeten ons verbergen. Ze komen me halen!’
‘Ik hoor niets,’ zei ik.
‘Ik wel,’ fluisterde opa. ‘Zware laarzen op de straatstenen. Soldaten! Vlug, anders nemen ze jou ook mee.’
Hij greep naar de armleuningen van zijn stoel en probeerde zich op te drukken, maar hij kon het niet.
‘Ik kan me verdomme niet bewegen!’ riep hij. ‘Gooi wat over me heen en doe het licht uit. Snel! Ze kunnen nu elk moment hier zijn. Ik hoor hun laarzen steeds duidelijker.’
Hij keek me bang aan.
Ik stond op en liep vliegensvlug naar de kamer. Ik rukte een deken van opa’s bed en rende terug naar de keuken.
‘Over mijn hoofd en het licht uit!’ zei opa.
Opa zei niets meer. Ik voelde zijn adem tegen mijn wang. Hij tastte met zijn hand naar de mijne en legde hem er bovenop.
‘We moeten hier samen doorheen,’ fluisterde hij. En hij kneep zachtjes in mijn hand.



Nacht werd genomineerd voor de Vlaamse Kleine Cervantesjeugdliteratuurprijs.

 
© de ontwerpster